مقاله عملی: مروری بر ترکیبات زیست فعال ضد ویروسی قارچ ها و مکانیسم های ضد ویروسی آنها

مقاله عملی: مروری بر ترکیبات زیست فعال ضد ویروسی قارچ ها و مکانیسم های ضد ویروسی آن ها

خلاصه مقاله: قارچ عموما به عنوان مکمل غذایی و افزودنی غذایی استفاده می شود. چندین ترکیب زیست فعال مفید برای سلامت انسان از قارچ به دست آمده است. در میان آنها، پلی ساکاریدها، پروتئین های متصل به کربوهیدرات، پپتیدها، پروتئین ها، آنزیم ها، پلی فنل ها، تری ترپن ها، تری ترپنوئیدها و چندین ترکیب دیگر فعالیت ضد ویروسی علیه ویروس های DNA و RNA دار دارند.

اثرات

نقاط اثر آنها در جلوگیری از ورود ویروس، تکثیر ژنوم ویروسی، پروتئین‌های ویروسی و پروتئین‌های سلولی و همجنین بر تقویت سیستم ایمنی بدن می باشد. قارچ ها به ویژه بیماری های ویروسی ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس، ویروس آنفولانزا و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) را درمان کردند.

برخی از ترکیبات قارچی که علیه HIV، ویروس آنفولانزای A و ویروس هپاتیت C عمل می کنند. اثرات ضد ویروسی مشابه داروهای ضد ویروسی نشان دادند. بنابراین، ترکیبات زیست فعال قارچ ها می توانند کاندیدای درمان عفونت های ویروسی باشند.

کلمات کلیدی: قارچ; ترکیب زیست فعال؛ ویروس؛ عفونت؛ مکانیسم ضد ویروسی

1. قارچ و ترکیبات آن ها

تقریباً 12000 گونه قارچ شناخته شده در سراسر جهان وجود دارد که حداقل 2000 گونه از آنها خوراکی هستند [1]. لنتینوس (Lentinula)، Auricularia، Hericium، Grifola، Flammulina، Pleurotus، Lactarius، Pisolithus، Tremella، Russula، Agaricus و Cordyceps از گونه های شناخته شده قارچ خوراکی هستند [2]. آنها به شکل طبیعی یا به عنوان مکمل های غذایی مصرف می شوند.

قارچ ها حاوی

رطوبت (95-85%)
کربوهیدرات (35-70%)
پروتئین (15-34.7%)
چربی (<10%)
مواد معدنی (6-10.9%)
اسیدهای نوکلئیک (3-8%)

و سطوح بسیار پایین ویتامین ها [1،2] هستند.

از آنجایی که قارچ ها دارای کربوهیدرات، فیبر، پروتئین، اسیدهای آمینه ضروری، اسیدهای چرب غیراشباع، مواد معدنی، ویتامین ها و کالری کم هستند، به عنوان یک غذای سالم با فواید تغذیه ای شناخته می شوند [2].

چندین متابولیت زیست فعال موجود در قارچ عبارتند از پلی ساکاریدها، ترپنوئیدها و ترکیبات فنلی، از جمله فلاونوئیدها، گلیکوپروتئین ها، پلی کتیدها، استروئیدها و آلکالوئیدها می باشند [2]. آنها اثرات مفیدی برای سلامت انسان دارند [1،2]. در میان آنها، پلی ساکاریدها و ترپنوئیدها متابولیت های فعال زیستی مهمی هستند.

پلی ساکاریدها مانند

گلوکان
بتا گلوکان
مانوگلوکان
هتروگلیکان
گالاکتومانان

و لنتینان فعالیت‌های تقویت کننده ایمنی آنتی‌اکسیدانی، ضد التهابی، ضد توموری و ضد ویروسی از خود نشان می‌دهند. ترپنوئیدها بر تمایز سلول های چربی تأثیر می گذارند و فعالیت مهاری ضد میکروبی، آنتی کولین استراز، ضد ویروسی، ضد التهابی و اکسید نیتریک (NO) را نشان می دهند. ترکیبات فنلی مهار تولید NO، فعالیت ضد ویروسی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی را نشان دادند [1،2].

2. مراحل تکثیر ویروس ها و اهداف ضد ویروسی

چرخه تکثیر ویروسی شامل مراحل اتصال، نفوذ، لایه برداری، تکثیر، مونتاژ و رهاسازی است [3]. ویروس ها از طریق تعامل کپسید ویروسی یا گلیکوپروتئین با گیرنده سلولی به سلول ها متصل می شوند و وارد سلول های میزبان می شوند. سپس اسید نوکلئیک ویروسی آزاد می شود که برای همانندسازی استفاده می شود. تکثیر ویروس به ژنوم ویروس بستگی دارد.
بیشتر ژنوم‌های ویروسی DNA با استفاده از آنزیم‌های سلولی مانند DNA پلیمراز وابسته به DNA و RNA پلیمراز II در هسته تکثیر و رونویسی می‌شوند. با این حال، ویروس‌های DNA با ژنوم‌های بزرگ (به عنوان مثال، ویروس واکسینیا) آنزیم‌های خود را که مسئول تکثیر در سیتوپلاسم هستند رمزگذاری می‌کنند. ویروس های RNA معمولا از ژنوم ویروسی به عنوان الگویی برای سنتز mRNA استفاده می کنند.
آنها با استفاده از RNA پلیمراز وابسته به RNA ویروسی (RdRp) ژنوم ها را تکثیر و رونویسی می کنند. برخی از ویروس های RNA و DNA شامل رونویسی معکوس در چرخه تکثیر ویروسی می شوند. HIV و HBV نماینده ویروس های رونویسی معکوس هستند.که DNA را از RNA با استفاده از DNA پلیمراز وابسته به RNA سنتز می کنند.
سپس mRNA ویروسی به پروتئین در سیتوپلاسم سلولی ترجمه می شود [3]. پروتئین های ویروسی با ژنوم ویروسی تکثیر شده به ویریون های جدید بسته بندی می شوند. ویروس ها از طریق لیز سلولی، جوانه زدن و اگزوسیتوز آزاد می شوند.
عوامل یا واکسن‌های درمانی علیه ویروس‌های انسانی مانند ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، ویروس آنفولانزا، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV)، ویروس هپاتیت C (HCV) و انتروویروس‌ها وجود دارد. با این حال، ممکن است اثرات نامطلوبی از جمله مقاومت دارویی داشته باشند [3،4،5،6،7،8]. بیماران آلوده به HIV نسبت به مهارکننده های نوکلئوزیدی یا غیر نوکلئوزیدی رونوشت معکوس مقاومت نشان دادند [4،5].
Ledipasvir acetonate و sofosbuvir برای عفونت HCV منجر به بیماری بینابینی ریه شد [6]. بنابراین، ترکیبات ضد ویروسی امیدوارکننده از منابع طبیعی باید به عنوان عوامل ایمن ایجاد شوند.
ترکیبات قارچ عمدتاً با هدف قرار دادن ورود ویروس، تکثیر ژنوم، آنزیم‌های ویروسی، پروتئین‌های ویروسی و پروتئین‌های سلولی، عفونت ویروسی را کاهش می‌دهند و بر تنظیم ایمنی تأثیر می‌گذارند (جدول 1-3). فعالیت ضد ویروسی عوامل درمانی به شرح زیر ارزیابی شد: قبل، همزمان، و پس از درمان [9،10،11،12،13،14،15،16،17. ,18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37,38,39,40,41].
پیشگیری از عفونت ویروسی با پیش تیمار با عوامل ضد ویروسی در سلول ها شناسایی شد. اثر ضد ویروسی درمان همزمان به این معنی است که مراحل اولیه تکثیر با درمان همزمان با ویروس ها و عوامل ضد ویروسی به داخل سلول ها مهار شد. اثر درمان همزمان برای مشاهده اثر ویروس کشی و تعامل گیرنده های سلولی با ویروس های تیمار شده با عوامل ضد ویروسی مورد ارزیابی قرار گرفت. مهار تکثیر ویروس با درمان با عوامل ضد ویروسی پس از عفونت ویروسی در سلول ها بررسی شد.

3. فعالیت ضد ویروسی ترکیبات قارچ در برابر ویروس ها

3.1. ویروس های DNA دار

ویروس های هرپس سیمپلکس

ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) یک ویروس DNA دو رشته ای پوشش دار است که متعلق به خانواده Herpesviridae است. HSV به دو سروتیپ مشخص می شود: HSV-1 و HSV-2. HSV-1 می تواند باعث ژنژیووستوماتیت، هرپس لبیالیس، آنسفالیت، کراتیت هرپس و تبخال تناسلی شود، در حالی که HSV-2 با عفونت تناسلی، تبخال نوزادی و پارونیشیا هرپس مرتبط است [42،43].

ژنوم ویروسی بیش از 80 پروتئین مختلف را کد می کند و به ژن های اولیه فوری (IE یا α)، اولیه (E یا β) و دیررس (L یا γ) تقسیم می شود. ژن های IE بلافاصله به پروتئین های IE ترجمه می شوند.

پروتئین ها

پروتئین های IE، از جمله ICP0، ICP4، و ICP27، تنظیم کننده های رونویسی ضروری برای رونویسی ژن های E و L هستند. ژن های E پروتئین های مسئول متابولیسم نوکلئوتید و DNA (UL2، UL12، UL23، UL40، و UL50)، تکثیر ویروسی (UL5، UL30 و UL42) و اصلاح پروتئین (US3) را کد می کنند. ژن های L مانند UL10، UL18، UL27 و US4 به پروتئین های ساختار ویروسی مانند گلیکوپروتئین و پروتئین کپسید ترجمه می شوند [7،42].

عوامل ضد ویروسی فعلی علیه HSV، آنالوگ های نوکلئوزیدی هستند، از جمله آسیکلوویر، فامسیکلوویر، والاسیکلوویر، پنسیکلوویر و تری فلوریدین [43]. آسیکلوویر محبوب ترین داروی ضد HSV است که برای تبخال تناسلی و لبی استفاده می شود. این توسط تیمیدین کیناز ویروسی و کینازهای سلولی فسفریله می شود و در DNA ویروسی گنجانده می شود که از تکثیر ویروس توسط DNA پلیمراز HSV جلوگیری می کند.

سایر عوامل ضد ویروسی

سایر عوامل ضد ویروسی تری فلوریدین برای کراتیت هرپس و دوکوسانول برای تبخال لبی راجعه هستند. با این حال، عفونت HSV مقاوم به آنالوگ های نوکلئوزیدی در بیماران دچار نقص ایمنی ممکن است. فسکارنت داخل وریدی، آنالوگ پیروفسفات، به عنوان راه دوم درمان برای عفونت HSV مقاوم به آنالوگ های نوکلئوزیدی استفاده می شود.

با این حال، به عنوان یک واکنش نامطلوب باعث ایجاد سمیت کلیوی و اختلالات الکترولیتی می شود [43]. سایر عوامل یا واکسن ها باید برای درمان HSV ساخته شوند.

قارچ های

Boletus edulis
P. ostreatus
L. edodes، Phellinus pini
Ganoderma pfeifferi
Rozites caperata
A. brasiliensis و G. lucidum

اثر ضد تبخال نشان داده اند (جدول 1) [9،10،11،12،13،14، 15،16،17].

جدول 1. ترکیبات ضد ویروس هرپس سیمپلکس قارچ و اهداف ضد ویروسی آنها.

Viruses		Mushrooms	Compounds	Targets or Effects	References
Enveloped DNA Viruses
Herpes simplex virus type 1 (HSV-1)	dsDNA	Boletus edulis, Pleurotus ostreatus, and Lentinus edodes	Polysaccharide fraction	Pre- and post-treatment effect	[9]
HSV-1		Phellinus pini	Polysaccharide	Simultaneous-treatment effect	[10]
HSV-1		Ganoderma pfeifferi	Triterpenoid (ganoderone A and lucialdehyde B)	Pre-treatment effect	[11]
HSV-1		G. pfeifferi	Triterpenoid (ganodermadiol)	Protection of cells	[12]
HSV-1		Rozites caperata	Peptide RC28	Keratitis (in vivo)	[13]
HSV-1 and HSV-2		Agaricus brasiliensis	Polysaccharide (Sulfated derivative)	Viral attachment and penetration, cell-to-cell spread, and the expression of ICP27, UL42, gB, and gD proteins	[14]
HSV-1 and HSV-2		A. brasiliensis	Polysaccharide (Sulfated derivative)	Cutaneous and genital infection (in vivo)	[15]
HSV-1 and HSV-2		G. lucidum	Proteoglycan	Pre- and co-treatment effect	[16,17]

ترکیبات قارچی

ترکیبات قارچی از جمله پلی ساکارید، پلی ساکارید سولفاته، پروتئوگلیکان، پپتید RC28، تری ترپنوئید (گانودرون A، لوسیالدئید B و گانودرمادیول)، اثرات قبل، همزمان، همزمان و پس از درمان را بر اساس نوع قارچ نشان داده اند (جدول) 1). آنها ممکن است در تمام مراحل تکثیر ویروسی، از جمله ورود، برداشتن پوشش، تکثیر، مونتاژ و آزادسازی موثر باشند (شکل 1).

شکل 1. مراحل مهاری ترکیبات زیست فعال در برابر ویروس هرپس سیمپلکس.

پلی ساکارید سولفاته

پلی ساکارید سولفاته قارچ بادام بانام علمی A. brasiliensis از اتصال ویروسی، نفوذ و گسترش سلول به سلول به سلول های کلیه میمون سبز آفریقایی (Vero) جلوگیری کرد [14]. در واقع، بیان پروتئین های ICP27، UL42، gB و gD را کاهش داد.

که نشان می دهد پلی ساکارید سولفاته بر گلیکوپروتئین ویروسی، تکثیر و رونویسی ژن های E و L تأثیر می گذارد. یک مطالعه in vivo نشان داد. که پیش درمانی داخل واژینال با پلی ساکارید سولفاته باعث کاهش عفونت تناسلی توسط HSV-2 در موش ها شد. علاوه بر این، پلی ساکارید سولفاته زمانی که پس از عفونت HSV-1 به صورت خوراکی تجویز شد، روی بیماری پوستی موش مؤثر بود [15].

پس از درمان آن باعث کاهش کراتیت توسط HSV-1 نشد.

در حالی که پپتید RC28 از R.caperata کراتیت را به تاخیر انداخت [13]. جالب توجه است که فعالیت ضد تبخال پپتید RC28 به اندازه گانسیکلوویر در موش موثر بود. از آنجایی که پلی ساکارید سولفاته و پپتید RC28 از قارچ ها اثر ضد ویروسی هم در شرایط آزمایشگاهی و هم در شرایط in vivo علیه HSV اعمال می کنند، اینها به عنوان عوامل درمانی پتانسیل دارند.

3.2. ویروس های RNA پوشیده شده

3.2.1. ویروس های آنفولانزا

ویروس آنفولانزا، یک ویروس پوششی که متعلق به خانواده Orthomyxoviridae است، به انواع A، B، C و D طبقه بندی می شود [44]. بر اساس گلیکوپروتئین ها به سروتیپ های مختلفی تقسیم می شود. ژنوم ویروس‌های آنفلوانزای A و B شامل هشت بخش RNA با حس منفی تک رشته‌ای است. در حالی که ژنوم ویروس‌های آنفلوانزای C و D شامل هفت بخش است.

ژنوم ویروسی حدود 13.5 کیلوبایت است و هماگلوتینین، نورآمینیداز (NA)، پروتئین نوکلئوکپسید، RdRp، پروتئین‌های ماتریکس (M1 و M2) و پروتئین‌های غیرساختاری (NS1 و NS2) را کد می‌کند.

ویروس های آنفولانزای

ویروس های آنفولانزای A و B با اپیدمی های آنفولانزای فصلی مرتبط هستند. تا به امروز، اوسلتامیویر (تامیفلو)، زانامیویر (رلنزا)، پرامیویر (راپیواب) و لانینامیویر (ایناویر) به عنوان مهارکننده های NA مورد استفاده قرار گرفته اند.

Baloxavir marboxil، یک مهارکننده جدید اندونوکلئاز وابسته به ، یک عامل درمانی آنفولانزا است که در سال 2018 تایید شده است. با این حال، مسائلی در مورد اثرات نامطلوب، سمیت و ظهور ویروس های مقاوم گزارش شده است [45،46].

ترکیبات قارچ های P. pulmonarius، C. militaris، L. edodes، P. baumii، P. ignarius، G. pfeifferi، و P. linteus اثرات ضد ویروسی بر علیه ویروس‌های آنفلوانزا دارند: پلی‌ساکارید قارچ P. pulmonarius. پلی ساکارید اسیدی از C. militaris. پپتیدومانان از L. edodes.

پلی فنل ها (هیسپیدین، اینوسکاوین A، داوالیالاکتون، و فلیگریدین D) از P. baumii. پلی فنول ها، پیرون (3-هیدروکسی-2-متیل-4-پیرون)، و sesquiterpenoid از P. ignarius. تری ترپنوئید (گانودرمادیول و لوسیدادیول) و تری ترپن (اسید آپلان اکسیدیک G) از G. pfeifferi. و سایر ترکیبات آلی، از جمله اینوتیلون و 4-(3،4-دی هیدروکسی فنیل)-3-بوتن-2-ون، از P. linteus (جدول 2) [12،18،19،20،21،22،23].

جدول 2. ترکیبات قارچ و اهداف ضد ویروسی آنها در برابر ویروس های RNA دار

Viruses		Mushrooms	Compounds	Targets or Effects	References
Enveloped RNA viruses
Influenza A virus (H1N1pdm09)		Pleurotus pulmonarius	Polysaccharide fraction	Post-treatment effect	[18]
Influenza A virus (H1N1)	Segmented (-)ssRNA	Cordyceps militaris	Acidic Polysaccharide	Decreased viral titer in bronchoalveolar and lung, increased TNF-α and IFN-γ in mice, and enhanced NO, iNOS, IL-1β, IL-6, IL-10, and TNF-α in cells	[19]
Influenza A virus (H1N1 and WS/33)		Phellinus linteus	Inotilone and 4-(3,4-dihydroxyphenyl)-3-buten-2-one	Neuraminidase (NA) Simultaneous-treatment effect	[20]
Influenza A virus (H2N2)		Lentinus edodes	Peptidomannan	Decreased viral titer and lung consolidation in lung tissue, elaborated IFN level in serum, and increased survival in mice	[21]
Influenza A virus (H1N1, H5N1, and H3N2)		P. baumii	Polyphenols (hispidin, hypholomine B, inoscavin A, davallialactone, and phelligridin D)	NA	[22]
Influenza A virus (H5N1)		P. ignarius	Sesquiterpenoid	NA	[23]
			Sesquiterpenoid Pyrone Polyphenols	Post-treatment effect
Influenza A virus		Ganoderma pfeifferi	Triterpenoid (ganodermadiol and lucidadiol) Triterpene (applanoxidic acid G)	Protection of cells	[12]
Human immunodeficiency virus (HIV)	(+)ssRNA	Immune Assist 24/7™(L. edodes, G. frondosa, G. lucidum, Trametes versicolor, C. sinensis, and A. brasiliensis)	Multiple polysaccharide and heteropolysaccharide	Increased CD4+ T-lymphocyte	[24]
HIV-1		P. abalonus	Polysaccharide	Reverse transcriptase	[25]
HIV-1		Coriolus versicolor	Polysaccharopeptide	Interaction of HIV-l gp120 with CD4, reverse transcriptase, and glycohydrolase	[26]
HIV-1		C. versicolor	Polysaccharopeptide (modified with chlorosulfonic acid)	Reverse transcriptase and glycohydrolase	[27]
HIV-1		Agaricus bisporus	Lectin	Reverse transcriptase	[27]
HIV-1		P. citrinopileatus	Lectin	Reverse transcriptase	[28]
HIV-1		L. edodes	Lentin	Reverse transcriptase	[29]
HIV		P. ostreatus	Ubiquitin-like Protein	Reverse transcriptase	[30]
HIV-1		Russula paludosa	Peptide	Reverse transcriptase	[31]
HIV-1		Tricholoma giganteum	Laccase	Reverse transcriptase	[32]
HIV-1		P. nebrodensis	Nebrodeolysin	HIV-induced syncytia formation in cells	[33]
Hepatitis C virus (HCV)	(+)ssRNA	P. ostreatus	Laccase	Pre-, co-, post- treatment effect	[34]
HCV		A. bisporus	Tyrosinases	NS3, NS4A, and NS5A	[35]

پلی فنل ها

پلی فنل ها (هیسپیدین، هیفولومین B، اینوسکاوین A، داوالیالاکتون، و فلیگریدین D)، سسکوئیترپنوئید، اینوتیلون و 4-(3،4-دی هیدروکسی فنیل)-3-بوتن-2-ان NA ویروسی را هدف قرار دادند [20،22،23]. مشخص شده است که گروه هیدروکسیل sesquiterpenoid با اسید آمینه (Asn 170) NA تعامل دارد. علاوه بر این، sesquiterpenoid و zanamivir به محل های مختلف NA متصل می شوند.

پلی فنول ها، سسکوئیترپنوئید، پیرون، گانودرمادیول، لوسیدادیول و اسید آپلان اکسیدیک G اثر سیتوپاتیک ویروس آنفولانزای A را مهار کردند [12،22،23]. جالب اینجاست که غلظت مهاری 50% آنها (IC50) کمتر از داروی ضد ویروسی زانامیویر بود. اینوتیلون و 4-(3،4-دی هیدروکسی فنیل)-3-بوتن-2-ون نسبت به اسلتامیویر (تامیفلو) در برابر ویروس آنفولانزای A قوی تر بودند [20].

بخش های پلی ساکاریدی

بخش های پلی ساکاریدی از آب و عصاره اتانولی P. pulmonarius فعالیت ضد ویروسی علیه ویروس آنفولانزای A (H1N1pdm) اعمال می کنند [18]. از آنجایی که فراکسیون های پلی ساکارید تنها با پس از درمان در سلول ها کاهش ویروسی را نشان دادند، ممکن است از تکثیر، مونتاژ و آزادسازی ویروس جلوگیری کند. گزارشی وجود داشت که پلی ساکارید اسیدی از C. militaris بر تقویت سیستم ایمنی تأثیر می گذارد [19].

پلی ساکارید اسیدی

پلی ساکارید اسیدی تیتر ویروس آنفولانزای A (H1N1) را در ناحیه برونش آلوئولار و ریه موش کاهش داد و سطح فاکتور نکروز تومور (TNF)-α و اینترفرون (IFN)-γ را در خون، مایع شستشوی برونش آلوئولار (BALF) و افزایش داد. ریه موش ها علاوه بر این، NO، نیتریک اکسید سنتاز القایی، اینترلوکین (IL)-10، و سایتوکین های پیش التهابی مانند IL-1β، IL-6 و TNF-α را در سلول های RAW 264.7 افزایش داد [19].

تجویز خوراکی و تزریق داخل صفاقی پپتیدومانان میزان بقا را افزایش داد. و سطح IFN را در سرم موش‌های آلوده به ویروس آنفولانزای A (H2N2) افزایش داد [21]. علاوه بر این، تثبیت ریه و تیتر ویروسی را در بافت ریه موش کاهش داد. با این حال، هیچ مهاری از ویروس توسط پپتیدومانان در شرایط آزمایشگاهی وجود نداشت. به نظر می رسد پلی ساکارید اسیدی و پپتیدومانان عفونت ویروسی را از طریق تقویت سیستم ایمنی کاهش می دهند.

3.2.2. ویروس نقص ایمنی انسانی

ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) متعلق به خانواده Retroviridae یک ویروس پوششی حاوی RNA تک رشته‌ای با حس مثبت است [3]. ژن‌های HIV 15 پروتئین ویروسی، از جمله پروتئین‌های ساختاری ویروسی، مانند آنزیم‌های ویروسی و پوشش. عناصر تنظیم‌کننده ضروری و پروتئین‌های تنظیم‌کننده جانبی را کد می‌کنند. دو نوع HIV وجود دارد: HIV-2 و HIV-1. HIV-1 بیشتر از HIV-2 با اپیدمی سندرم نقص ایمنی در سراسر جهان مرتبط است.

از آنجایی که HIV سلول های CD4 T، ماکروفاژها و سلول های دندریتیک مسئول پاسخ های ایمنی را آلوده می کند. دفاع در برابر عفونت ها و تومورهای فرصت طلب را به خطر می اندازد [3].

عوامل درمانی

عوامل درمانی وجود دارند که ترانس کریپتاز معکوس ویروسی، پروتئاز، چسبندگی و همجوشی ویروسی و اینتگراز را هدف قرار می دهند [3]. آنالوگ های نوکلئوزیدی، مانند آزیدوتیمیدین (AZT) و لامیوودین، به ترانس کریپتاز معکوس متصل می شوند و رونویسی معکوس ویروسی را مهار می کنند. Nevirapine یک مهارکننده غیر نوکلئوزیدی بنزودیازپینی است که ترانس کریپتاز معکوس را هدف قرار می دهد.

ریتوناویر در محل فعال پروتئاز بلوغ HIV را به ویریون عفونی مسدود می کند. Maraviroc از اتصال ویروسی به گیرنده CCR5 در سطح سلول جلوگیری می کند. Enfuvirtide از طریق تعامل با gp41 گلیکوپروتئین پوششی HIV، همجوشی ویروسی را بر روی سلول های میزبان مهار می کند. با این حال، آنها می توانند جهش ژنی ترانس کریپتاز معکوس، پروتئاز و پوشش HIV مقاوم به دارو را القا کنند و در نتیجه باعث ایجاد عوارض جانبی شوند [3].
ترکیبات قارچی ضد HIV از قارچ های P. abalonus، Coriolus versicolor، A. bisporus، P. citrinopileatus، L. edodes، P. ostreatus، R. paludosa و Tricholoma giganteum (جدول 2) مشتق شده است [24،25،26، 27،28،29،30،31،32،33]. پلی ساکارید، پلی ساکاروپپتید، لکتین، لنتین، پروتئین شبه یوبیکوئیتین، پپتید و لاکاز شناسایی شدند که عمدتاً رونوشت معکوس HIV را هدف قرار می دهند [25،26،27،28،29،30،31،32].

جالب توجه است که پلی ساکارید، لکتین، لنتین و لاکاز از P. abalonus، P. citrinopileatus، L. edodes و T. giganteum IC50 0.1-2.2 میکرومولار را در برابر HIV-1 نشان دادند. [25،28،29،32].

داروهای ضد HIV

داروهای ضد HIV، مانند AZT، دی اکسی سیتیدین و دی اکسی اینوزین، IC50 را به ترتیب 0.03-0.5 میکرومولار، 0.5-1.5 میکرومولار و 2-10 میکرومولار در برابر HIV-1 نشان دادند [3]. بنابراین، ترکیبات مشتق شده از قارچ می تواند عوامل ضد ویروسی قابل مقایسه با داروهای ضد ویروسی باشد.
پلی ساکاروپپتید از C. versicolor ترانس کریپتاز معکوس HIV و گلیکوهیدرولاز (β-گلوکورونیداز) را که در گلیکوزیلاسیون پوشش HIV برای خنثی کردن اپی توپ های آنتی بادی دخالت دارند، مهار کرد [26]. همچنین با تعامل HIV-l gp120 با گیرنده CD4 تداخل داشت.

پلی ساکاروپپتید اصلاح شده با اسید کلروسولفونیک هم گلیکوهیدرولاز (α-گلوکوزیداز) و هم ترانس کریپتاز معکوس HIV را مهار می کند [27]. پلی ساکاروپپتید می تواند با مهار رونویسی معکوس در ورود و تکثیر HIV تداخل ایجاد کند.

معرفی دارو

داروی Immune Assist 24/7™ (L. edodes، G. frondosa، G. lucidum، Trametes versicolor، C. sinensis و A. brasiliensis) به صورت تجاری در دسترس است و شامل چندین پلی ساکارید و هتروپلی ساکارید است [24]. هنگامی که بیماران آلوده 2.4 گرم در روز از Immune Assist 24/7™ به مدت 60 روز استفاده کردند، لنفوسیت های CD4+ T را در روزهای 30 و 60 افزایش داد.

Nebrodeolysin از P. nebrodensis تشکیل سینسیتیا را در لنفوسیت های T انسانی آلوده به HIV با غلظت موثر 50% (EC50) 2.4 pM کاهش داد [33]. پلی ساکارید، هتروپلی ساکارید و نبرودئولیسین ممکن است بر تکثیر ویروس در لنفوسیت های T تأثیر بگذارند.

3.2.3. ویروس هپاتیت C

ویروس هپاتیت C (HCV)، که یک ویروس RNA پوشیده شده با رشته مثبت است. عضوی از خانواده Flaviviridae است که باعث هپاتیت مزمن و کارسینوم سلولی کبدی می شود [47]. اگرچه تا به امروز هیچ واکسنی در دسترس نیست. داروهای ضد ویروسی برای مبارزه با عفونت HCV استفاده می شود. [3،8]. ریباویرین یک آنالوگ گوانوزین است که برای درمان عفونت ویروس RNA استفاده می شود. فعالیت ضد ویروسی آن توسط مهار اینوزین مونوفسفات دهیدروژناز مورد استفاده برای تولید RNA ویروسی اعطا می شود. ترکیب آن با IFN-α اثرات ضد ویروسی هم افزایی نشان داد [3].

داروهای ضد ویروسی با اثر مستقیم (DAA) برای درمان عفونت HCV وجود دارد [8]. DAA ها پروتئاز NS3/4A، NS5A و RdRp را که پروتئین های غیر ساختاری HCV هستند، هدف قرار می دهند. مهارکننده های پروتئاز NS3/4A (بوسپرویر، تلاپرویر، سیمپرویر، پاریتاپرویر، آسوناپرویر و گرازوپرویر) به محل کاتالیزوری NS3 متصل می شوند و از برش پلی پروتئین ویروسی جلوگیری می کنند.

مهارکننده‌های NS5A

مهارکننده‌های NS5A (daclatasvir، ledipasvir، ombitasvir، elbasvir، velpatasvir، و pibrentasvir) با اتصال به دامنه I پروتئین NS5A، تکثیر ویروس را مسدود می‌کنند. مهارکننده‌های NS5B RdRp، مانند sofosbuvir و dasabuvir، رونویسی ویروس و تکثیر ژن را مسدود می‌کنند. با این حال، این عوامل ضد ویروسی منجر به اثرات نامطلوب و مقاومت دارویی می شوند [3،8].

آنزیم های لاکاز و تیروزیناز

آنزیم های لاکاز و تیروزیناز به ترتیب از P. ostreatus و A. bisporus دارای اثرات ضد ویروسی علیه HCV هستند (جدول 2) [34،35]. لاکاز (2.0 و 2.5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر) از P. ostreatus زمانی که سلول‌های خون محیطی (PBMCs) و سلول‌های هپاتوم HepG2 با آن پیش تیمار شدند، HCV را مهار کرد [34].

مهار HCV تحت درمان با 2.0 و 2.5 میلی گرم در میلی لیتر لاکاز از طریق روش رنگ آمیزی ایمنی سلول های PBMCs و HepG2 شناسایی شد. علاوه بر این، 0.75 و 1.5 میلی‌گرم در میلی‌لیتر لاکاز اثر پس از درمان را بر سلول‌های HepG2 آلوده به HCV نشان داد. این بدان معنی است که لاکاز از P. ostreatus می تواند ورود و تکثیر ویروس را در سلول های PBMC و HepG2 مسدود کند [34].

تیروزیناز (وزن مولکولی، 50 کیلو دالتون) از A. bisporus تکثیر ویروس را به سلول های Huh-5-2 حاوی replicon مهار کرد [35]. جالب توجه است که EC50 تیروزیناز 1.2-2.5 میکروگرم در میلی لیتر بود.

در حالی که EC50 میکروگرم در میلی لیتر بود. علاوه بر این، تیروزیناز پروتئین‌های غیرساختاری ویروسی مانند NS3، NS4A و NS5A را هدف قرار می‌دهد که برای تکثیر ویروسی ضروری هستند. با پایانه آمینه پروتئین‌ها تعامل داشت و فعالیت کاتالیزوری NS3 را تغییر داد [35].

3.3. ویروس های RNA بدون پوشش

3.3.1. نورویروس

نوروویروس انسانی (HuNoV) یک ویروس RNA بدون پوشش، با سنس مثبت و تک رشته ای است که به خانواده Caliciviridae تعلق دارد [48]. HuNoV از طریق مدفوع- دهانی منتقل می شود و باعث گاستروانتریت می شود. در آب، مواد غذایی، محیط (مانند شرایط اسیدی، خشک و سرد) و سطوح مختلف مقاوم است. از آنجایی که هیچ دارو یا واکسن ضد ویروسی برای این مورد در انسان موجود نیست.

چندین مطالعه عصاره ها و ترکیبات غذایی ضد ویروسی را گزارش کرده اند [49]. Inonotus obliquus فعالیت ضد ویروسی در برابر نوروویروس جایگزین نوروویروس موشی (MNV) و کلسی ویروس گربه (FCV) (جدول 3) نشان داد [36،37].

جدول 3. ترکیبات قارچ و اهداف ضد ویروسی آنها در برابر ویروس های RNA بدون پوشش.

Viruses		Mushrooms	Compounds	Targets or Effects	References
Non-enveloped RNA Viruses
Murine norovirus Feline calicivirus (FCV)	(+)ssRNA	Inonotus obliquus	–	Pre-treatment effect	[36]
FCV		I. obliquus	Polysaccharide	Pre-, co-, post-, and simultaneous-treatment effect Viral replication	[37]
Enterovirus 71 (EV71)	(+)ssRNA	Grifola frondosa	Heteropolysaccharide	Pre-, simultaneous-, and post- treatment effect VP1, caspase-3, and IκBα	[38]
EV71		Ganoderma lucidum	Triterpenoids	Pre- and co- treatment effect Adsorption	[39]
Poliovirus type 1 (PV-1)	(+)ssRNA	Agaricus brasiliensis	Polysaccharide	Simultaneous-treatment effect	[40]
PV-1		Lentinula edodes	Polysaccharide	Simultaneous-treatment effect	[41]
Coxsackie virus B3	(+)ssRNA	Phellinus pini	Polysaccharide	Simultaneous-treatment effect	[10]

ترکیبات قارچ و اهداف ضد ویروسی آنها در برابر ویروس های

I. obliquus به طور قابل توجهی تیتر MNV-1 را به میزان 3.36 ± 91.67 درصد کاهش داد که در سلول های RAW 264.7 پیش تیمار شد [36]. پلی ساکارید از I. obliquus FCV-F9 و سویه های میدانی FCV را کاهش داد [37]. این دارو سطح CPE و RNA ویروسی را از طریق درمان پیش، هم‌زمان، پس از و همزمان با FCV-F9 در سلول‌های کلیه گربه‌سانان کراندل (CRFK) مهار کرد.

علاوه بر این، مهار پروتئین فلورسنت سبز بیان کننده FCV در VP1 در سلول های CRFK پیش تیمار شده با پلی ساکارید مشاهده شد، که نشان می دهد پلی ساکارید بر تکثیر ویروسی تأثیر می گذارد (شکل 2). از آنجایی که I. obliquus و پلی ساکارید آن جایگزین‌های نوروویروس را با درمان پیش، هم‌زمان، پس از و همزمان در سلول‌ها کاهش می‌دهند، احتمالاً چندین مرحله تکثیر را مهار می‌کنند.

شکل 2. مکانیسم های مهاری ترکیبات زیست فعال ضد ویروسی در برابر ویروس های بدون پوشش.

3.3.2. انتروویروس 71

انتروویروس، که عضوی از خانواده Picornaviridae است، یک ویروس RNA بدون پوشش با ژنوم حس مثبت است [50]. جنس انتروویروس شامل 15 گونه است: انترو ویروس A-L و راینوویروس A-C. گونه های انتروویروس شامل سروتیپ هایی مانند انترو ویروس (EV)، راینو ویروس، کوکساکی ویروس (CV)، اکو ویروس، فلج اطفال (PV)، ویروس سیمیان و انترو ویروس بابون می باشد.

این ها از طریق مدفوع-دهانی و از طریق هوا از فردی به فرد دیگر منتقل و آلوده می شوند [50،51]. عفونت ویروسی باعث طیف گسترده ای از بیماری ها می شود، از جمله عفونت بدون علامت، سرماخوردگی، استوماتیت تاولی انتروویروسی، آنسفالیت، مننژیت، فلج و میوکاردیت.
در بین انترو ویروس ها، PV با واکسن های فلج اطفال خوراکی ریشه کن شد [51]. اخیراً کاندیدهای ضد ویروسی علیه PV و EV 71 ساخته شده است.

اهداف ضد ویروسی کپسید ویروسی

پروتئازها، پروتئین‌های 3A و 2C، RNA پلیمراز و پروتئین‌های سلولی مرتبط با تکثیر و مونتاژ بودند. پلکوناریل، پیروداویر، آنالوگ های پیروداویر و پیریدیل ایمیدازولیدینون ها به یک پاکت آبگریز کپسید ویروسی متصل می شوند. و از اتصال آن به سلول ها جلوگیری می کنند. روپینتریویر پپتیدومیمتیک و آنالوگ های روپینتریویر مهارکننده های پروتئازهایی هستند. که پلی پروتئین ویروسی را جدا می کنند. انویروکسیم، بنزیمیدازول ها و N(6)-benzyladenosine پروتئین های ویروسی 3A و 2C را هدف قرار می دهند. و از انتقال داخل سلولی و محصور شدن ویریون ها جلوگیری می کنند. ریباویرین به طور گسترده برای ویروس های RNA استفاده می شود. و با هدف قرار دادن RdRp فعالیت ضد ویروسی را اعمال می کند. برفلدین A و

ژلدنامایسین

ژلدنامایسین پروتئین های سلولی را که در تکثیر و مونتاژ ویروس نقش دارند، مهار می کنند. با این حال، از آنجایی که فعالیت ضد ویروسی آنها فقط در شرایط آزمایشگاهی مشاهده شده است. آزمایشات بالینی یا مطالعات in vivo برای استفاده از آنها مورد نیاز است [51].
گزارش شده است که هتروپلی ساکارید و تری ترپنوئیدها بر علیه EV 71 (جدول 3) اثر ضد ویروسی نشان می دهند. (شکل 2) [38،39]. هتروپلی ساکارید از G. frondosa اثرات قبل، همزمان و پس از درمان را در سلول های Vero اعمال کرد [38]. پیش درمانی با هتروپلی ساکارید بیان پروتئین کپسید VP1 را سرکوب کرد. علاوه بر این، فعال‌سازی کاسپاز-3 و IκBα را کاهش داد، که به مهار رونویسی فاکتور هسته‌ای کاپا B (NF-κB) معروف است.

این ممکن است مرگ سلولی توسط آپوپتوز ناشی از EV71 را کاهش دهد. و بر بیان سایتوکین های پیش التهابی توسط NF-kB تأثیر بگذارد.

هتروپلی ساکارید

هتروپلی ساکارید از G. frondosa می تواند بیان پروتئین کپسید را مسدود کند. و عفونت های ویروسی را با سرکوب آپوپتوز کاهش دهد.
تری ترپنوئیدهای G. lucidum سطح RNA ویروسی را با پیش و درمان همزمان در سلول های رابدومیوسارکوم انسانی (RD) کاهش دادند [39]. تعامل کپسید ویروسی با تری ترپنوئیدها از طریق یک برنامه اتصال مولکولی که تغییر انرژی در محل اتصال را محاسبه می‌کرد، مشاهده شد. مکانیسم ضد ویروسی احتمالی تری ترپنوئیدها، مهار نفوذ ویروس به سلول ها با مسدود کردن ورود ویروس بود.

3.3.3. فلج اطفال و ویروس کوکساکی

پلی ساکارید مشتق شده از A. brasiliensis و L. edodes فعالیت ضد ویروسی علیه PV-1 اعمال می کند (جدول 3) [40،41]. درمان همزمان پلی ساکارید و PV-1 باعث کاهش تیتر ویروسی به سلول‌های سرطان سلول‌های اپیتلیال حنجره (HEp-2) شد.

در حالی که اثرات قبل، همراه و پس از درمان مشاهده نشد. پلی ساکارید از P. pini کاهش تیتر کوکساکی ویروس B3 (CVB3) را هنگامی که همزمان با CVB3 در سلول های HeLa تیمار شد نشان داد (جدول 3) [10]. بنابراین، پلی ساکاریدهای A. brasiliensis، L. edodes و P. pini ممکن است بر مرحله اولیه تکثیر ویروس تأثیر بگذارند.

4. نتیجه گیری

از آنجایی که قارچ ها دارای ترکیبات زیست فعال و ارزش غذایی بالایی هستند. طیف وسیعی از مزایا برای سلامتی را ارائه می دهند. ترکیبات زیست فعالی که خواص ضد ویروسی را نشان می دهند. پلی ساکاریدها، پروتئین های متصل شونده به کربوهیدرات (پلی ساکاروپپتید و پپتیدومانان).

پروتئین ها (پروتئین شبه یوبیکوئیتین، نبرودئولیسین، لکتین و لنتین)، پپتیدها، آنزیم ها (لاکاز و تیروزیناز)، تری پنتر، تری پنس، و تری پنل ها، و پلی استرها هستند. چندین ترکیب دیگر گزارش شده است :

گزارشات

که آن ها ورود ویروس، تکثیر، آنزیم ویروسی، بیان پروتئین های ویروسی و پروتئین های سلولی را مهار می کنند. و ایمنی را در برابر HSV-1، HSV-2، ویروس آنفولانزای A، HIV، HCV، FCV و EV71 افزایش می دهند.

علاوه بر این، پلی ساکارید، پلی ساکارید سولفاته، پلی ساکارید اسیدی، پپتیدومانان و پپتید بیماری های ویروسی ناشی از HSV، ویروس آنفولانزا و HIV را کاهش دادند. مکانیسم‌های ضد ویروسی ترکیبات قارچ به خوبی در برابر ویروس‌های پوششدار تعریف شده بود.

با این حال، هنوز باید در برابر ویروس‌های بدون پوشش مانند NoV و انتروویروس‌ها ارزیابی شود. متابولیت های زیست فعال مشتق شده از قارچ می توانند به عنوان کاندیدای ضد ویروسی بالقوه علیه ویروس های DNA و RNA در نظر گرفته شوند.

Antiviral Bioactive Compounds of Mushrooms and Their Antiviral Mechanisms: A Review

Viruses 2021, 13(2), 350; https://doi.org/10.3390/v13020350

Abstract

Mushrooms are used in their natural form as a food supplement and food additive. In addition, several bioactive compounds beneficial for human health have been derived from mushrooms. Among them, polysaccharides, carbohydrate-binding protein, peptides, proteins, enzymes, polyphenols, triterpenes, triterpenoids, and several other compounds exert antiviral activity against DNA and RNA viruses.

Their antiviral targets were mostly virus entry, viral genome replication, viral proteins, and cellular proteins and influenced immune modulation, which was evaluated through pre-, simultaneous-, co-, and post-treatment in vitro and in vivo studies. In particular, they treated and relieved the viral diseases caused by herpes simplex virus, influenza virus, and human immunodeficiency virus (HIV).

Some mushroom compounds that act against HIV, influenza A virus, and hepatitis C virus showed antiviral effects comparable to those of antiviral drugs. Therefore, bioactive compounds from mushrooms could be candidates for treating viral infections.

Keywords: mushroom; bioactive compound; virus; infection; antiviral mechanism

۵-منبع

https://www.mdpi.com/1999-4915/13/2/350/htm

منابع اصلی مقاله ترجمه شده:

Cheung, P.C. Mushrooms as Functional Foods; Cheung, P.C.K., Ed.; John Wiley & Sons: Hoboken, NJ, USA, 2008. [Google Scholar]
Rahi, D.K.; Malik, D. Diversity of mushrooms and their metabolites of nutraceutical and therapeutic significance. J. Mycol. 2016, 2016, 1–18. [Google Scholar] [CrossRef]
Carter, J.; Saunders, V.A. Virology: Principles and Applications, 2nd ed.; John Wiley & Sons: Hoboken, NJ, USA, 2013. [Google Scholar]
Menéndez-Arias, L.; Álvarez, M. Antiretroviral therapy and drug resistance in human immunodeficiency virus type 2 infection. Antivir. Res. 2014, 102, 70–86. [Google Scholar] [CrossRef]
Tsai, H.C.; Chen, I.T.; Wu, K.S.; Tseng, Y.T.; Sy, C.L.; Chen, J.K.; Lee, S.S.J.; Chen, Y.S. High rate of HIV-1 drug resistance in treatment failure patients in Taiwan, 2009–2014. Infect. Drug resist. 2017, 10, 343. [Google Scholar] [CrossRef]
Omotani, S.; Ishizaka, T.; Inoue, M.; Nishida, K.; Yasui, Y.; Hatsuda, Y.; Mukai, J.; Myotoku, M. Drug-induced lung disease adverse effect with Ledipasvir Acetonate/Sofosbuvir. JPHCS 2020, 6, 1–5. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Jacobs, A.; Breakefield, X.O.; Fraefel, C. HSV-1-based vectors for gene therapy of neurological diseases and brain tumors: Part I. HSV-1 structure, replication and pathogenesis. Neoplasia 1999, 1, 387–401. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Zając, M.; Muszalska, I.; Sobczak, A.; Dadej, A.; Tomczak, S.; Jelińska, A. Hepatitis C–New drugs and treatment prospects. Eur. J. Med. Chem. 2019, 165, 225–249. [Google Scholar] [CrossRef]
Santoyo, S.; Ramírez-Anguiano, A.C.; Aldars-García, L.; Reglero, G.; Soler-Rivas, C. Antiviral activities of Boletus edulis, Pleurotus ostreatus and Lentinus edodes extracts and polysaccharide fractions against Herpes simplex virus type 1. J. Food Nutr. Res. 2012, 51, 225–235. [Google Scholar]
Lee, S.M.; Kim, S.M.; Lee, Y.H.; Kim, W.J.; Park, J.K.; Park, Y.I.; Jang, W.J.; Shin, H.; Synytsya, A. Macromolecules isolated from Phellinus pini fruiting body: Chemical characterization and antiviral activity. Macromol. Res. 2010, 18, 602–609. [Google Scholar] [CrossRef]
Niedermeyer, T.H.; Lindequist, U.; Mentel, R.; Gördes, D.; Schmidt, E.; Thurow, K.; Lalk, M. Antiviral Terpenoid Constituents of Ganoderma pfeifferi. J. Nat. Prod. 2005, 68, 1728–1731. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Mothana, R.; Ali, N.A.; Jansen, R.; Wegner, U.; Mentel, R.; Lindequist, U. Antiviral lanostanoid triterpenes from the fungus Ganoderma pfeifferi. Fitoterapia 2003, 74, 177–180. [Google Scholar] [CrossRef]
Yan, N.; He, F.; Piraino, F.F.; Xiang, H.; Chen, J.; Wang, Y.; Liu, X. Antiviral activity of a cloned peptide RC28 isolated from the higher basidiomycetes mushroom Rozites caperata in a mouse model of HSV-1 keratitis. Int. J. Med. Mushrooms 2015, 17, 819–828. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
De Sousa Cardozo, F.T.G.; Camelini, C.M.; Mascarello, A.; Rossi, M.J.; Nunes, R.J.; Barardi, C.R.M.; de Mendonça, M.M.; Simões, C.M.O. Antiherpetic activity of a sulfated polysaccharide from Agaricus brasiliensis mycelia. Antivir. Res. 2011, 92, 108–114. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Cardozo, F.; Larsen, I.V.; Carballo, E.V.; Jose, G.; Stern, R.A.; Brummel, R.C.; Camelini, C.M.; Rossi, M.J.; Simões, C.; Brandt, C.R. In vivo anti-herpes simplex virus activity of a sulfated derivative of Agaricus brasiliensis mycelial polysaccharide. Antimicrob. Agents Chemother. 2013, 57, 2541–2549. [Google Scholar] [CrossRef]
Liu, J.; Yang, F.; Ye, L.; Yang, X.; Timani, K.A.; Zheng, Y.; Wang, Y. Possible mode of action of antiherpetic activities of a proteoglycan isolated from the mycelia of Ganoderma lucidum in vitro. J. Ethnopharmacol. 2004, 95, 265–272. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Li, Z.; Liu, J.; Zhao, Y. Possible mechanism underlying the antiherpetic activity of a proteoglycan isolated from the mycelia of Ganoderma lucidum in vitro. BMB Rep. 2005, 38, 34–40. [Google Scholar] [CrossRef]
Ilyicheva, T.N.; Teplyakova, T.V.; Svyatchenko, S.V.; Asbaganov, S.V.; Zmitrovich, I.V.; Vlasenko, A.V. Antiviral activity of total polysaccharide fraction of water and ethanol extracts of Pleurotus pulmonarius against the influenza A virus. Curr. Res. Environ. Appl. Mycol. J. Fungal Biol. 2020, 10, 224–235. [Google Scholar]
Ohta, Y.; Lee, J.; Hayashi, K.; Fujita, A.; Park, D.K.; Hayashi, T. In vivo anti-influenza virus activity of an immunomodulatory acidic polysaccharide isolated from Cordyceps militaris grown on germinated soybeans. J. Agric. Food Chem. 2007, 55, 10194–10199. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Hwang, B.S.; Lee, M.; Lee, S.W.; Lee, I.; Seo, G.; Choi, H.J.; Yun, B. Neuraminidase inhibitors from the fermentation broth of Phellinus linteus. Mycobiology 2014, 42, 189–192. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Suzuki, F.; Suzuki, C.; Shimomura, E.; Maeda, H.; Fujil, T.; Ishida, N. Antiviral and interferon-inducing activities of a new peptidomannan, KS-2, extracted from culture mycelia of Lentinus edodes. J. Antibiot. 1979, 32, 1336–1345. [Google Scholar] [CrossRef]
Hwang, B.S.; Lee, I.; Choi, H.J.; Yun, B. Anti-influenza activities of polyphenols from the medicinal mushroom Phellinus baumii. Bioorg. Med. Chem. Lett. 2015, 25, 3256–3260. [Google Scholar] [CrossRef]
Song, A.; Sun, X.; Kong, C.; Zhao, C.; Qin, D.; Huang, F.; Yang, S. Discovery of a new sesquiterpenoid from Phellinus ignarius with antiviral activity against influenza virus. Arch. Virol. 2014, 159, 753–760. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Adotey, G.; Quarcoo, A.; Holliday, J.; Fofie, S.; Saaka, B. Effect of immunomodulating and antiviral agent of medicinal mushrooms (immune assist 24/7 TM) on CD4 T-lymphocyte counts of HIV-infected patients. Int. J. Med. Mushrooms 2011, 13, 109–113. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Wang, C.R.; Ng, T.B.; Li, L.; Fang, J.C.; Jiang, Y.; Wen, T.Y.; Qiao, W.T.; Li, N.; Liu, F. Isolation of a polysaccharide with antiproliferative, hypoglycemic, antioxidant and HIV-1 reverse transcriptase inhibitory activities from the fruiting bodies of the abalone mushroom Pleurotus abalonus. J. Pharm. Pharmacol. 2011, 63, 825–832. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Collins, R.A.; Ng, T.B. Polysaccharopeptide from Coriolus versicolor has potential for use against human immunodeficiency virus type 1 infection. Life Sci. 1997, 60, PL383–PL387. [Google Scholar] [CrossRef]
Wang, H.X.; Ng, T.B. Examination of lectins, polysaccharopeptide, polysaccharide, alkaloid, coumarin and trypsin inhibitors for inhibitory activity against human immunodeficiency virus reverse transcriptase and glycohydrolases. Planta Med. 2001, 67, 669–672. [Google Scholar] [CrossRef]
Li, Y.R.; Liu, Q.H.; Wang, H.X.; Ng, T.B. A novel lectin with potent antitumor, mitogenic and HIV-1 reverse transcriptase inhibitory activities from the edible mushroom Pleurotus citrinopileatus. Biochim. Biophys. Acta-Gen. Subjects 2008, 1780, 51–57. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Ngai, P.H.; Ng, T.B. Lentin, a novel and potent antifungal protein from shitake mushroom with inhibitory effects on activity of human immunodeficiency virus-1 reverse transcriptase and proliferation of leukemia cells. Life Sci. 2003, 73, 3363–3374. [Google Scholar] [CrossRef]
Wang, H.X.; Ng, T.B. Isolation of a novel ubiquitin-like protein from Pleurotus ostreatus mushroom with anti-human immunodeficiency virus, translation-inhibitory, and ribonuclease activities. Biochem. Biophys. Res. Commun. 2000, 276, 587–593. [Google Scholar] [CrossRef]
Wang, J.; Wang, H.X.; Ng, T.B. A peptide with HIV-1 reverse transcriptase inhibitory activity from the medicinal mushroom Russula paludosa. Peptides 2007, 28, 560–565. [Google Scholar] [CrossRef]
Wang, H.X.; Ng, T.B. Purification of a novel low-molecular-mass laccase with HIV-1 reverse transcriptase inhibitory activity from the mushroom Tricholoma giganteum. Biochem. Biophys. Res. Commun. 2004, 315, 450–454. [Google Scholar] [CrossRef]
Lv, H.; Kong, Y.; Yao, Q.; Zhang, B.; Leng, F.; Bian, H.; Balzarini, J.; Van Damme, E.; Bao, J. Nebrodeolysin, a novel hemolytic protein from mushroom Pleurotus nebrodensis with apoptosis-inducing and anti-HIV-1 effects. Phytomedicine 2009, 16, 198–205. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
M EL-Fakharany, E.; M Haroun, B.; Ng, T.; M Redwan, E. Oyster mushroom laccase inhibits hepatitis C virus entry into peripheral blood cells and hepatoma cells. Protein Peptide Lett. 2010, 17, 1031–1039. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Lopez-Tejedor, D.; Claveria-Gimeno, R.; Velazquez-Campoy, A.; Abian, O.; Palomo, J.M. Tyrosinase from mushroom Agaricus bisporus as an inhibitor of the Hepatitis C virus. bioRxiv. 2020. [Google Scholar] [CrossRef]
Seo, D.J.; Choi, C. Inhibition of murine norovirus and feline calicivirus by edible herbal extracts. Food Environ. Virol. 2017, 9, 35–44. [Google Scholar] [CrossRef]
Tian, J.; Hu, X.; Liu, D.; Wu, H.; Qu, L. Identification of Inonotus obliquus polysaccharide with broad-spectrum antiviral activity against multi-feline viruses. Int. J. Biol. Macromol. 2017, 95, 160–167. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Zhao, C.; Gao, L.; Wang, C.; Liu, B.; Jin, Y.; Xing, Z. Structural characterization and antiviral activity of a novel heteropolysaccharide isolated from Grifola frondosa against enterovirus 71. Carbohydr. Polym. 2016, 144, 382–389. [Google Scholar] [CrossRef]
Zhang, W.; Tao, J.; Yang, X.; Yang, Z.; Zhang, L.; Liu, H.; Wu, K.; Wu, J. Antiviral effects of two Ganoderma lucidum triterpenoids against enterovirus 71 infection. Biochem. Biophys. Res. Commun. 2014, 449, 307–312. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Faccin, L.C.; Benati, F.; Rincao, V.P.; Mantovani, M.S.; Soares, S.A.; Gonzaga, M.L.; Nozawa, C.; Carvalho Linhares, R.E. Antiviral activity of aqueous and ethanol extracts and of an isolated polysaccharide from Agaricus brasiliensis against poliovirus type 1. Lett. Appl. Microbiol. 2007, 45, 24–28. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Rincão, V.P.; Yamamoto, K.A.; Ricardo, N.M.P.S.; Soares, S.A.; Meirelles, L.D.P.; Nozawa, C.; Linhares, R.E.C. Polysaccharide and extracts from Lentinula edodes: Structural features and antiviral activity. Virol. J. 2012, 9, 37. [Google Scholar] [CrossRef]
Nishiyama, Y. Herpesvirus genes: Molecular basis of viral replication and pathogenicity. Nagoya J. Med. Sci. 1996, 59, 107–120. [Google Scholar] [PubMed]
Birkmann, A.; Zimmermann, H. HSV antivirals–current and future treatment options. Curr. Opin. Virol. 2016, 18, 9–13. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Dou, D.; Revol, R.; Östbye, H.; Wang, H.; Daniels, R. Influenza A virus cell entry, replication, virion assembly and movement. Front. Immunol. 2018, 9, 1–17. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Moscona, A. Neuraminidase inhibitors for influenza. N. Engl. J. Med. 2005, 353, 1363–1373. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Takashita, E.; Morita, H.; Ogawa, R.; Nakamura, K.; Fujisaki, S.; Shirakura, M.; Kuwahara, T.; Kishida, N.; Watanabe, S.; Odagiri, T. Susceptibility of influenza viruses to the novel cap-dependent endonuclease inhibitor baloxavir marboxil. Front. Microbiol. 2018, 9, 3026. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Kapadia, S.B.; Chisari, F.V. Hepatitis C virus RNA replication is regulated by host geranylgeranylation and fatty acids. Proc. Natl. Acad. Sci. USA 2005, 102, 2561–2566. [Google Scholar] [CrossRef]
Kotwal, G.; Cannon, J.L. Environmental persistence and transfer of enteric viruses. Curr. Opin. Virol. 2014, 4, 37–43. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
Li, D.; Baert, L.; Uyttendaele, M. Inactivation of food-borne viruses using natural biochemical substances. Food Microbiol. 2013, 35, 1–9. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]
International Committee on Taxonomy of Viruses (ICTV). Available online: https://talk.ictvonline.org/ (accessed on 6 November 2020).
Abzug, M.J. The enteroviruses: Problems in need of treatments. J. Infect. 2014, 68, S108–S114. [Google Scholar] [CrossRef] [PubMed]

ترجمه شده در گروه تحقیق و توسعه محصولات دکتر مهدیزاده

[/fusion_text][/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]

مقاله عملی: مروری بر ترکیبات زیست فعال ضد ویروسی قارچ ها و مکانیسم های ضد ویروسی آنها